Het verhaal van Cora
Geplaatst: Za Apr 15, 2006 9:59 pm
Ik zit al tijden op dit forum en kom nou eindelijk met mijn verhaal. Ik kom uit een familie waarbij aan mijn vaders kant veel dikke mensen zijn. Als kind was ik te zwaar en begon als tiener al met diëten (calorieënrestrictie, Atkins enz.).
Ongeveer vanaf mijn 15de tot en met mijn 36ste heb ik boulimie gehad, ik ben nu 45. Van af mijn 22ste ben ik bezig geweest met allerlei therapieën, praatgroepen enz. om daar vanaf te komen. Hierbij ging ik er van uit dat mijn eetverslaving puur psychisch was. Het heeft allemaal matig geholpen wat mijn boulimie betreft, maar wel belangrijk bijgedragen aan mijn persoonlijke ontwikkeling.
Een belangrijke stap in de goede richting kwam toen ik prozac ging gebruiken. Ik was niet zwaar depressief maar eigenlijk chronisch een klein beetje. De prozac hielp me net over de drempel om me prettig te voelen en had een remmende werking op mijn eetlust. Kort daarna ben ik een anti-candida dieet gaan doen. Dit heeft mij geholpen om helemaal van de boulimie af te komen.
Op het ogenblik volg ik de voedingswijze die Willy bedacht heeft voor onverklaarbaar overgewicht. Dit omdat ik op zoek was naar een voedingswijze om gezond ouder mee te worden, zonder dat ik langzaam elk jaar wat zwaarder werd. Eigenlijk zat ik vanaf mijn puberteit best op een goed gewicht voor mij, maar kwam daar de laatste jaren telkens wat bij. Ik denk dat ik ongeveer 8 kilo ben afgevallen met deze voedingswijze (dit weet ik niet zeker omdat ik niet op de weegschaal wilde staan) en zit nu ongeveer op 73 kg bij een lengte van 1m82. Ik voel me goed bij deze voedingswijze, maar ben toch altijd nog veel met eten bezig.
Omdat ik wat symptomen had die op schildklierstoornissen konden wijzen heb ik dat laten onderzoeken en het blijkt dat ik de ziekte van Hashimoto heb, een auto-immuun aandoening waarbij je schildklier door je eigen lichaam aangevallen wordt en waardoor je hypothyroïdie (te weinig schildklierhormonen) krijgt. Ik ben nu bezig met het opbouwen van schildklier hormonen en ben benieuwd wat dit mij gaat brengen.
Wat ik de laatste jaren geleerd heb door al het onderzoek van Willy op orthomoleculair gebied is dat er veel psychische problemen zijn toe te schrijven aan stoornissen op “stofjes-nivo”. Zo ook wat eetproblemen betreft.
Ongeveer vanaf mijn 15de tot en met mijn 36ste heb ik boulimie gehad, ik ben nu 45. Van af mijn 22ste ben ik bezig geweest met allerlei therapieën, praatgroepen enz. om daar vanaf te komen. Hierbij ging ik er van uit dat mijn eetverslaving puur psychisch was. Het heeft allemaal matig geholpen wat mijn boulimie betreft, maar wel belangrijk bijgedragen aan mijn persoonlijke ontwikkeling.
Een belangrijke stap in de goede richting kwam toen ik prozac ging gebruiken. Ik was niet zwaar depressief maar eigenlijk chronisch een klein beetje. De prozac hielp me net over de drempel om me prettig te voelen en had een remmende werking op mijn eetlust. Kort daarna ben ik een anti-candida dieet gaan doen. Dit heeft mij geholpen om helemaal van de boulimie af te komen.
Op het ogenblik volg ik de voedingswijze die Willy bedacht heeft voor onverklaarbaar overgewicht. Dit omdat ik op zoek was naar een voedingswijze om gezond ouder mee te worden, zonder dat ik langzaam elk jaar wat zwaarder werd. Eigenlijk zat ik vanaf mijn puberteit best op een goed gewicht voor mij, maar kwam daar de laatste jaren telkens wat bij. Ik denk dat ik ongeveer 8 kilo ben afgevallen met deze voedingswijze (dit weet ik niet zeker omdat ik niet op de weegschaal wilde staan) en zit nu ongeveer op 73 kg bij een lengte van 1m82. Ik voel me goed bij deze voedingswijze, maar ben toch altijd nog veel met eten bezig.
Omdat ik wat symptomen had die op schildklierstoornissen konden wijzen heb ik dat laten onderzoeken en het blijkt dat ik de ziekte van Hashimoto heb, een auto-immuun aandoening waarbij je schildklier door je eigen lichaam aangevallen wordt en waardoor je hypothyroïdie (te weinig schildklierhormonen) krijgt. Ik ben nu bezig met het opbouwen van schildklier hormonen en ben benieuwd wat dit mij gaat brengen.
Wat ik de laatste jaren geleerd heb door al het onderzoek van Willy op orthomoleculair gebied is dat er veel psychische problemen zijn toe te schrijven aan stoornissen op “stofjes-nivo”. Zo ook wat eetproblemen betreft.